In onze eerdere artikels kon u reeds lezen hoe een aantal politieke fracties vriend en vijand in juni verrasten met het voorstel om de schenking voor buitenlandse notarissen verplicht registreerbaar te maken in België. Daarmee wordt voornamelijk de Nederlandse route, of in mensentaal: het onbelast schenken voor een Nederlandse notaris, geviseerd. De vooropgestelde deadline was 1 december 2020.

Het wetgevend initiatief bleek al gauw in te gaan tegen de regels van de kunst. De Raad van State diende een advies uit te brengen, en was duidelijk: een deel van het wetsvoorstel moet de procedure van een bijzondere wet volgen. Met het voorstel dat gisteren in de Kamer werd rondgedeeld, komt men tegemoet aan de grieven van de Raad van State.

En de vooropgestelde deadline van 1 december 2020? Wel, die wil men behouden, ook al is het kort dag. De parlementsleden zullen dus stevig moeten werken om het proces van een bijzondere wet voor 1 december rond te krijgen. We horen in de wandelgangen dat de betrokken politieke fracties er alles aan willen doen om deze wet zo snel als mogelijk door het parlement te krijgen.

Wat wil dit concreet zeggen? Dat iedereen die nog een notariële schenking wil doen, zonder hierop schenkbelasting te moeten betalen, zich zal moeten reppen naar de Nederlandse notaris. Van een aantal Nederlandse notarissen krijgen we trouwens de boodschap dat hun agenda tot 1 december reeds goed gevuld is.

Moet een schenking dan steeds notarieel gebeuren om geldig te zijn? Afhankelijk van het voorwerp van de schenking en/of de voorwaarden die men eraan wil koppelen, is een notariële tussenkomst inderdaad vereist. We denken onder meer aan de schenking met voorbehoud van vruchtgebruik en de restschenking (fideicommis de residuo). En hoewel er hierover ook andere meningen bestaan, wordt over het algemeen aangenomen dat de schenking van aandelen (op naam, vb. van een maatschap of een BV), schuldvorderingen (vb. rekening-courant), rechten op een levensverzekering,... notarieel moeten gebeuren om geldig te zijn.